س 808: هجده روز روزه به علت مسافرت در ماه رمضان
براى انجام مأموريت دينى بر عهدهام مىباشد، وظيفه من چيست؟ آيا قضاى آنها بر من
واجب است؟
قضاى روزههاى ماه رمضان كه بر اثر مسافرت از شما
فوت شده، واجب است.
س 809: اگر كسى براى گرفتن روزه قضاى ماه رمضان
اجير شود و بعد از زوال افطار كند، آيا كفاره بر او واجب است يا خير؟
كفاره بر او واجب نيست.
س 810: كسانى كه در ماه رمضان براى انجام وظيفه
دينى در مسافرت هستند و به همين دليل نمىتوانند روزه بگيرند، اگر در حال حاضر بعد
از چند سال تأخير، بخواهند روزه بگيرند، آيا پرداخت كفاره بر آنها واجب است؟
اگر قضاى روزه ماه رمضان را به علت استمرار عذرى
كه مانع روزه گرفتن است، تا ماه رمضان سال آينده به تأخير انداخته باشند، قضاى
روزههايى كه از آنان فوت شده كافى است، و واجب نيست براى هر روزى يك مد طعام فديه
بدهند، هر چند احتياط در جمع بين قضا و فديه است. ولى اگر تأخير در قضاى روزه به
خاطر سهلانگارى و بدون عذر باشد، جمع بين قضا و فديه بر آنها واجب است.
س 811: شخصى به مدت ده سال بر اثر جهل نماز
نخوانده و روزه نگرفته است، فعلا توبه نموده و به سوى خدا بازگشته و تصميم بر جبران
آنها گرفته است، ولى توانائى قضاى همه روزههاى فوت شده را ندارد و مالى هم ندارد
كه با آن كفارههايش را بپردازد، آيا صحيح است كه فقط به استغفار اكتفا كند؟
قضاى روزههاى فوت شده در هيچ صورتى ساقط نمىشود،
ولى نسبت به كفاره افطاره عمدى روزه ماه رمضان، چنانچه قدرت بر روزه دو ماه و يا
اطعام شصت مسكين براى هر روز نداشته باشد، بايد به هر تعداد فقير كه قادر است غذا
بدهد و احتياط آن است كه استغفار نيز بكند و اگر به هيچ وجه قادر به دادن غذا به
فقرا نيست فقط كافى است كه استغفار كند يعنى با دل و زبان خود بگويد استغفرالله (از
خداوند بخشايش مىطلبم).
س 812: من به علّت عدم قدرت مالى و بدنى نتوانستم
براى انجام كفاره هائى كه بر من واجب شده بود روزه بگيرم و يا به مساكين اطعام
نمايم و در نتيجه، استغفار نمودم لكن به لطف الهى اكنون توان روزه گرفتن يا اطعام
نمودن دارم، وظيفهام چيست؟
در فرض مرقوم، انجام كفاره لازم نيست گر چه احتياط
مستحب آن است كه انجام داده شود.
س 813: اگر شخصى بر اثر جهل به وجوب قضاى روزه تا
قبل از ماه رمضان سال آينده قضاى روزههايش را به تأخير اندازد، چه حكمى دارد؟
فديه تأخير قضاى روزه تا ماه رمضان سال بعد، بر
اثر جهل به وجوب آن ساقط نمىشود.
س 814: فردى كه به مدت صدو بيست روز روزه نگرفته،
چه وظيفهاى دارد؟ آيا بايد براى هر روز شصت روز روزه بگيرد؟ و آيا كفاره بر او
واجب است؟
قضاى آنچه از ماه رمضان از او فوت شده، بر او واجب
است، و اگر افطار عمدى و بدون عذر شرعى بوده، علاوه بر قضا، كفاره هر روز هم واجب
است كه عبارت است از شصت روز روزه يا اطعام شصت فقير و يا دادن شصت مد طعام به شصت
مسكين كه سهم هر كدام يك مدّ است.
س 815: تقريبا يك ماه روزه گرفتهام به اين نيت كه
اگر روزهاى بر عهدهام باشد قضاى آن محسوب شود و اگر روزهاى بر عهدهام نيست به
قصد قربت مطلق باشد، آيا اين يك ماه روزه به حساب روزههاى قضائى كه بر ذمّه دارم،
محسوب مىشود؟
اگر به نيت آنچه كه در زمان روزه گرفتن شرعا مأمور
به آن بودهايد، اعم از روزه قضاء يا مستحبى، روزهگرفتهايد و روزه قضا هم برعهده
شما باشد، به عنوان روزه قضاء محسوب مىشود.
س 816: كسى كه نمىداند چه مقدار روزه قضا دارد و
با فرض داشتن روزه قضا روزه مستحبى بگيرد، اگر معتقد باشد كه روزه قضا ندارد، آيا
به عنوان روزه قضا محسوب مىشود؟
روزههائى را كه به نيت استحباب گرفته به جاى روزه
قضايى كه بر عهدهاش هست، محسوب نمىشود.
س 817: نظر شريف جنابعالى درباره شخصى كه بر اثر
جهل به مسأله، عمدا روزهاش را افطار كرده، چيست؟ آيا فقط قضا بر او واجب است يا
اينكه كفاره هم بايد بدهد؟
اگر به سبب بىاطلاعى از حكم شرعى بوده و در
يادگيرى مسأله كوتاهى نكرده باشد، بايد قضاى روزهها را بجا آورد ولى كفارّهبر او
واجب نيست.
س 818: كسى كه در اوائل سن تكليف بر اثر ضعف و عدم
توانائى، نتوانسته روزه بگيرد، آيا فقط قضا بر او واجب است يا قضا و كفاره با هم بر
او واجب است؟
اگر گرفتن روزه براى او حرجى نبوده و عمدا افطار
كرده، علاوه بر قضا، كفاره نيز بر او واجب است و اگر خوف داشته باشد كه اگر روزه
بگيرد مريض شود، فقط قضاى روزهها بر عهده او مىباشد.
س 819: كسى كه تعداد روزهائى كه روزه نگرفته و
مقدار نمازهايى را كه نخوانده نمىداند، وظيفهاش چيست؟ كسى هم كه نمىداند روزهاش
را بر اثر عذر شرعى افطار كرده و يا عمدا آن را خورده است، چه حكمى دارد؟
جايز است كه به قضاى آن مقدار از نماز و روزههايش
كه يقين به فوت آنها دارد، اكتفا نمايد، و در صورت شك در افطار عمدى كفاره واجب
نيست.
س 820: اگر شخصى كه در ماه رمضان روزه دار است، در
يكى از روزها براى خوردن سحرى بيدار نشود و لذا نتواند روزه را تا غروب ادامه دهد و
در وسط روز حادثهاى براى او اتفاق بيفتد و روزه را افطار كند، آيا يك كفاره بر او
واجب است يا كفاره جمع؟
اگر روزه را تا حدى ادامه دهد كه روزه بر اثر
تشنگى و گرسنگى براى او حرجى شود و در نتيجه آن را افطار نمايد، فقط قضا بر او واجب
است و كفارهاى ندارد.
س 821: اگر شك كنم در اينكه اقدام به گرفتن قضاى
روزههائى را كه بر عهدهام بوده، كردهام يا خير تكليف من چيست؟
اگر يقين به اشتغال قبلى ذمّه خود داريد، واجب است
به مقدارى كه موجب يقين به انجام تكليف مىشود، روزه قضاء بگيريد.
س 822: كسى كه هنگام بلوغ فقط يازده روز از ماه
رمضان را روزه گرفته و يك روز را هم در موقع ظهر افطار كرده و در مجموع هجده روز
روزه نگرفته است، و در مورد آن هجده روز نمىدانسته كه با ترك عمدى روزه كفاره بر
او واجب است، چه حكمى دارد؟
اگر روزه ماه رمضان را از روى عمد و بدون عذر شرعى
افطار كرده، بايد علاوه بر قضا، كفاره هم بدهد اعم از اينكه هنگام خوردن روزه عالم
به وجوب كفاره و يا جاهل به آن باشد.
س 823: اگر پزشك به بيمارى بگويد كه روزه براى شما
ضرر داد و او هم روزه نگيرد، ولى بعد از چند سال بفهمد كه روزه براى وى ضرر نداشته
و پزشك در تشخيص خود اشتباه كرده است، آيا قضا و كفاره بر او واجب است؟
اگر از گفته پزشك متخصص و امين و يا از منشأ
عقلائى ديگر، خوف از ضرر پيدا كند و روزه نگيرد، فقط قضا بر او واجب است.