س 592: اقتدا به معلولين عزيز براى نماز در موارد زير چه حكمى دارد؟
1 -
معلولينى كه فاقد عضوى از اعضاى بدن نيستند ولى به دليل معيوب بودن پا، با تكيه بر
عصا و ديوار مىتوانند بايستند.
2 - معلولينى كه فاقد بند انگشت دست يا پا و يا
انگشتى از دست يا پا هستند.
3 - معلولينى كه همه انگشتان دست يا پا و يا هر دو
آنها قطع شده است.
4 - معلولينى كه قسمتى از يك دست يا پا و يا هر دو را ندارند.
5 - معلولينى كه فاقد يكى از اعضاى بدن هستند و به دليل از كار افتادگى دست، براى
وضو گرفتن نايب مىگيرند.
به طور كلى اگر استقرار و آرامش در قيام بصورت طبيعى وجود داشته باشد و بتواند
آن را در حال قرائت حمد و سوره و ذكرهاى نماز و انجام افعال آن حفظ كند و قدرت بر
ركوع و سجده كامل با گذاشتن هفت عضو بدن بر زمين داشته باشد و بتواند وضوى صحيح
بگيرد، اقتداى ديگران به او در نماز بعد از احراز ساير شرايط امامت جماعت صحيح است
و در غير اين صورت صحيح و مجزى نيست.
س 593: من از طلاب علوم دينى هستم كه دست راستم بر اثر عمل جراحى قطع شده است.
به تازگى متوجه شدهام كه امام خمينى «قدس سره» امامت فرد ناقص براى كامل را جايز
نمىداند. بنابراين خواهشمندم حكم نمازهاى مأمومينى را كه تا به حال امام جماعت
آنان بودهام، بيان فرمائيد.
نماز مأمومين كه در گذشته بر اثر جهل به حكم شرعى به شما اقتدا كردهاند، محكوم
به صحت است و اعاده و قضا بر آنان واجب نيست.
س 594: من از طلاب علوم دينى هستم كه در جريان جنگ تحميلى بر جمهورى اسلامى
ايران از ناحيه انگشتان هر دو پا مجروح شدم كه البته انگشت شست پاهايم كاملا سالم
است، در حال حاضر امام جماعت يكى از حسينيهها هستم، آيا اين كار اشكال شرعى دارد؟
لطفا آن را بيان فرمائيد.
با فرض سالم بودن انگشتان شست پا و در نتيجه توانائى گذاشتن آنها بر زمين هنگام
سجده، امام جماعت بودن شما از اين جهت اشكال ندارد.