س 167: آيا شخص جنب مىتواند در صورت تنگى وقت با تيمم و نجاست بدن و لباس نماز
بخواند يا اين كه بايد بعد از تطهير و غسل، نماز را قضا نمايد؟
اگر وقت به مقدارى نيست كه بدن و لباسش را تطهير كند و يا لباس خود را عوض نمايد
و به علت سردى هوا و مانند آن نمىتواند نماز خود را برهنه هم بخواند، بايد نماز را
با تيمم بدل از غسل جنابت با همان لباس نجس بخواند. اين نماز مجزى است و قضاى آن بر
او واجب نيست.
س 168: آيا رسيدن منى به داخل رحم بدون دخول، سبب جنابت زن مىشود؟
در اين صورت جنابت محقق نمىشود.
س 169: آيا بر زنان پس از انجام معاينات داخلى با وسائل طبى غسل واجب مىگردد؟
تا زمانى كه منى خارج نشود، غسل واجب نيست.
س 170: اگر دخول به مقدار حشفه صورت بگيرد، ولى منى خارج نشود و زن نيز به مرحله
اوج لذت نرسد، آيا غسل فقط بر زن واجب است يا فقط بر مرد يا بر هر دو؟
با تحقق دخول، ولو به مقدار حشفه، غسل بر هر دو واجب است.
س 171: در مورد احتلام زنان، در چه صورتى غسل جنابت بر آنان واجب مىشود؟ و آيا
رطوبتى كه هنگام ملاعبه و شوخى با همسر از آنان خارج مىشود، حكم منى را دارد؟ و
آيا بدون سست شدن بدن و رسيدن به اوج لذت، غسل بر آنها واجب مىشود؟ بطور كلى در
زنان بدون نزديكى، جنابت چگونه تحقق مىيابد؟
اگر زن به اوج لذت جنسى برسد و در آن حال مايعى از او خارج شود جنابت محقق شده و
غسل بر او واجب مىشود و اگر شك كند كه به اين مرحله رسيده يا نه و يا شك در خروج
مايع داشته باشد، غسل واجب نيست.
س 172: آيا خواندن كتاب و يا ديدن فيلمهائى كه موجب تحريك شهوت مىشود، جائز
است؟
جايز نيست.
س 173: اگر زن بعد از نزديكى همسرش با وى، در حالى كه منى در رحم او باقى مانده
است، بلافاصله غسل نمايد و بعد از غسل، منى از رحم خارج شود، آيا غسل او صحيح است؟
آيا منى خارج شده بعد از غسل، پاك است يا نجس و موجب جنابت مجدد مىشود يا خير؟
غسل او صحيح است و رطوبتى كه بعد از غسل از او خارج مىشود، اگر منى باشد نجس
است، ولى اگر منى مرد باشد، باعث جنابت مجدد نمىشود.
س 174: مدتى است كه مبتلا به شك در غسل جنابت شدهام، به طورى كه با همسرم
نزديكى نمىكنم. با اين حال حالتى غيرارادى به من دست مىدهد كه گمان مىكنم غسل
جنابت بر من واجب شده است و حتى هر روز دو يا سه بار غسل مىكنم، و اين شك مرا آزار
مىدهد، تكليف من چيست؟
با شك در جنابت حكم جنابت مترتب نمىشود، مگر اين كه رطوبتى از شما خارج شود كه
همراه با علامتهاى شرعى خروج منى باشد يا يقين به خروج منى داشته باشيد.
س 175: آيا غسل جنابت در حال حيض صحيح است، به طورى كه مسقط تكليف زن جنب باشد؟
صحت غسل در فرض مذكور محل اشكال است.
س 176: اگر زن در حال حيض، جنب يا در حال جنابت حايض شود، آيا بعد از پاك شدن از
حيض هر دو غسل بر او واجب است؟ يا اين كه با حدوث جنابت در حال حيض، غسل جنابت بر
او واجب نيست زيرا در موقع جنابت پاك نبوده است؟
در هر دو صورت، علاوه بر غسل حيض، غسل جنابت هم واجب است، ولى جايز است كه در
مقام عمل، به غسل جنابت اكتفا كند، ليكن احوط اين است كه نيت هر دو غسل را بنمايد.
س 177: در چه صورتى حكم مىشود كه رطوبت خارج شده از مرد منى است؟
اگر همراه با شهوت، جستن و سست شدن بدن باشد، حكم منى را دارد.
س 178: گاهى اثر گچ يا صابون بعد از غسل كردن در اطراف ناخنهاى دست و پا مشاهده
مىشود كه در حمام هنگام غسل ديده نمىشد، ولى بعد از خروج از حمام و دقت، سفيدى
صابون يا گچ آشكار مىشود. در اين حال تكليف چيست؟ در حالى كه بعضى از افراد هنگام
غسل و وضو به اين مسأله جاهل هستند و يا توجهى به آن ندارند و با فرض وجود اثر گچ
يا صابون يقين به رسيدن آب به زير آن حاصل نمىشود.
مجرد وجود اثر گچ يا صابون كه بعد از خشك شدن اعضاء ظاهر مىشود، ضررى به وضو يا
غسل نمىرساند، مگر اين كه داراى جرمى باشد كه مانع از رسيدن آب به بشره شود.
س 179: يكى از برادران مىگويد صحت غسل مشروط به تطهير بدن از نجاست، قبل از غسل
است و اگر تطهير آن از منى يا غير آن در اثناى غسل باشد موجب بطلان غسل مىشود. بر
فرض صحت گفته او و با توجه به اين كه من جاهل به اين مسأله بودهام، آيا نمازهاى
گذشته من باطل بوده و قضاى آنها واجب است؟
پاك بودن تمامى بدن قبل از غسل واجب نيست، بلكه پاك بودن هر عضوى هنگام غسل آن
كافى است. بنابراين اگر عضو، قبل از غسلآن، تطهير شده باشد، غسل و نمازى كه با آن
خوانده شده، صحيح است. ولى اگر عضو نجس قبل از غسلآن تطهير نشود، و با يك شستن
بخواهد هم آن را پاك كند و هم غسل نمايد، غسل باطل است و نمازى كه با چنين غسلى
خوانده، باطل و قضاى آن واجب است.
س 180: آيا رطوبتى كه از انسان در حال خواب خارج مىشود، حكم منى را دارد؟ با
آنكه مىدانيم هيچيك از علامتهاى سه گانه (جستن، شهوت و سستى بدن) را ندارد و شخص
هم متوجه آن نمىشود مگر وقتى كه بعد از بيدارى لباسهاى زير خود را مرطوب ببيند.
اگر علائم سه گانه يا يكى از آنها وجود نداشته باشد و يا شك در آن باشد، حكم منى
را ندارد مگر اينكه از راه ديگرى يقين كند كه منى است.
س 181: جوانى هستم كه در خانواده فقيرى زندگى مىكنم و از منى به دفعات زياد از
من خارج مىشود و خجالت مىكشم از پدرم تقاضاى پول حمام بكنم، در خانه هم حمام
نداريم. تقاضا مىكنم مرا راهنمائى فرمائيد.
در انجام تكليف شرعى، حيا معنى ندارد. حيا، عذر شرعى براى ترك واجب نيست. به هر
حال اگر غسل جنابت براى شما امكان ندارد، وظيفه شما براى نماز و روزه، تيمم بدل از
غسل است.
س 182: اينجانب با مشكلى مواجه هستم، مشكل من اين است كه شستن بدنم، هر چند با
يك قطره آب، براى بدنم ضرر دارد، حتى مسح هم همين طور است. هنگام شسستن بدنم ولو به
مقدار كم، علاوه بر عوارض ديگر، تپش قلبم زياد مىشود، آيا با اين وضعيت براى من
جايز است با همسرم مقاربت نموده و براى چندين ماه تيمم بدل از غسل نمايم و با آن
نماز خوانده و داخل مسجد شوم؟
ترك مقاربت بر شما واجب نيست، و در صورت جنابت و معذور بودن از انجام غسل، وظيفه
شرعى شما براى اعمال مشروط به طهارت، تيمم بدل از غسل جنابت است، و با آن تيمم داخل
مسجد شدن و خواندن نماز و مسّ نوشته قرآن كريم و بقيه اعمالى كه انجام آنها مشروط
به طهارت از جنابت است، اشكال ندارد.
س 183: استقبال قبله هنگام غسلِ واجب يا مستحب، واجب است يا خير؟
استقبال قبله در وقت غسل واجب نيست.
س 184: آيا غسل كردن با غُساله حدث اكبر با توجه به قليل بودن آب و طهارت بدن
قبل از غسل، صحيح است؟
در فرض مرقوم، غسل كردن با آن مانعى ندارد.
س 185: اگر از كسى كه مشغول غسل جنابت است، حدث اصغر سر بزند، آيا بايد دوباره
غسل نمايد يا آنكه غسل را تمام كند و وضو بگيرد؟
حدث اصغر در اثناى غسل به صحت غسل ضرر نمىرساند و لازم نيست كه غسل را از نو
شروع كند، ولى چنين غسلى كفايت از وضو براى نماز و ساير اعمال مشروط به طهارت از
حدث اصغر نمىكند.
س 186: اگر رطوبت غليظى كه شبيه منى است و انسان آن را بعد از بول مشاهده
مىكند، بدون شهوت و اراده از انسان خارج شود، آيا حكم منى را دارد؟
حكم منى بر آن مترتب نيست، مگر اين كه يقين به منى بودن آن حاصل شود يا اين كه
هنگام خروج، علامتهاى شرعى منى را داشته باشد.
س 187: كسى كه غسلهاى متعددى اعم از واجب يا مستحب بر ذمّه او باشد، آيا يك غسل،
كفايت از غسلهاى ديگر مىكند؟
اگر به نيت همه آنها يك غسل بجا آورد، كفايت مىكند و اگر در بين آنها غسل جنابت
باشد و به نيت آن غسل كند، از بقيه غسلها هم كفايت مىكند. اگر چه احتياط اين است
كه همه آنها را نيّت نمايد.
س 188: غير از غسل جنابت، آيا بقيه غسلها هم كفايت از وضو مىكنند؟
كفايت نمىكنند.
س 189: به نظر شريف جنابعالى آيا در غسل جنابت جريان آب بر بدن شرط است؟
ملاك، صدق شستن بدن به قصد غسل است و جريان آب بر بدن شرط نيست.
س 190: كسى كه مىداند اگر با نزديكى با همسرش خود را جنب كند، آبى براى غسل
كردن نمىيابد و يا وقت براى غسل و نماز ندارد، آيا مىتواند با همسرش نزديكى
نمايد؟
در صورت عجز از غسل، اگر قدرت بر تيمم داشته باشد، مىتواند با همسرش نزديكى
كند.
س 191: آيا در غسل جنابت مراعات ترتيب بين سر و ساير اعضاى بدن كافى است يا اين
كه بايد بين طرف راست و چپ بدن هم ترتيب رعايت شود؟
احتياط واجب آن است كه ترتيب بين دو طرف بدن نيز با مقدم داشتن طرف راست بر چپ
مراعات شود.
س 192: آيا هنگام غسل ترتيبى مانعى دارد ابتدا پشت خود را شسته و بعد نيت غسل
ترتيبى نموده و آن را جا آورم؟
شستن پشت و يا هر عضوى از اعضاى بدن قبل از نيت غسل و شروع آن، اشكال ندارد.
كيفيت غسل ترتيبى به اين صورت است كه بعد از تطهير تمام بدن بايد نيت غسل نمود و
اول سر و گردن را شست، و سپس بنا بر احتياط واجب طرف راست بدن از شانه تا پائين پا،
و در مرحله سوم طرف چپ بدن به همان ترتيب بايد شسته شود. با رعايت اين ترتيب، غسل
به طور صحيح انجام مىشود.
س 193: آيا بر زن واجب است هنگام غسل، اطراف موهايش را هم بشويد؟ و آيا با توجه
به اين كه آب به تمام پوست سر رسيده است، نرسيدن آب هنگام غسل به تمام مو، باعث
بطلان غسل مىشود؟
بنا بر احتياط واجب، بايد تمام مو شسته شود.