س 70: اگر قسمت پايين آب قليلى كه به طور سرازير و بدون فشار به پايين مىريزد،
با نجاست برخورد كند، آيا قسمت بالاى اين آب همچنان پاك باقى مىماند؟
اگر سرازيرى آب بگونهاى باشد كه جريان از بالا به پايين بر آن صدق كند، قسمت
بالاى آن پاك است.
س 71: آيا در شستن لباسهاى نجس با آب كرّ و جارى، فشردن هم لازم است و يا اينكه
بعد از زوال عين نجاست همين كه آب آن را فرا گرفت، كفايت مىكند.
بايد بنابر احتياط آن را فشار يا تكان دهند.
س 72: آيا در تطهير لباس متنجّس با آب كر و جارى، فشار دادن خارج آب لازم است يا
با همان فشار داخل آب پاك مىشود؟
فشار يا تكان دادن داخل آب، كافى است.
س 73: آيا گليم يا فرش نجسى را كه با آب لوله كشى متصل به منبع آب شهرى شستشو
مىدهيم، به مجرد رسيدن آب لوله كشى به محل نجس، پاك مىشوند يا بايد آب غساله از
آن جدا شود؟
در تطهير با آب لوله كشى، جدا شدن آب غساله شرط نيست، بلكه به مجرد رسيدن آب به
مكان نجس، بعد از زوال عين نجاست و حركت غساله از جاى خود به وسيله دست كشيدن بر
فرش در هنگام اتصال آب، طهارت حاصل مىشود.
س 74: حكم وضو و غسل با آبى كه به طور طبيعى غليظ است چيست؟ مانند آب دريائى كه
بر اثر وجود املاح فراوان غليظ شده است، مثل درياچه اروميه يا موارد ديگرى كه غلظت
بيشترى دارند.
مجرد غلظت آب به سبب وجود املاح، مانع از صدق عنوان آب مطلق بر آن نمىشود، و
براى ترتب آثار شرعى آب مطلق، صدق عنوان آن در نظر عرف كافى است.
س 75: آيا براى ترتب آثار كر بودن آب، علم به كر بودن آن واجباست يا اين كه
بناء بر كر بودن آب كافى است؟ (مانند آب موجود در دستشوئىهاى قطار و غيره)
اگر حالت سابقه كر بودن آب احراز شود، بنا گذاشتن بر كر بودن آن جايزاست.
س 76: در مساله (147) رساله امام خمينى «قدس سره» آمده است: «در طهارت و نجاست
به گفته كودك مميز تا زمان بلوغ اعتناء نمىشود». اين فتوا تكليف دشوارى است. زيرا
به طور مثال مستلزم اين است كه پدر و مادر تطهير فرزندشان را پس از قضاء حاجت تا سن
پانزده سالگى به عهده بگيرند. لطفا وظيفه شرعى ما را بيان فرمائيد.
قول كودكى كه در آستانه بلوغ است در اين باره معتبر است.
س 77: گاهى به آب موادى اضافه مىكنند كه آن را به رنگ شير در مىآورد، آيا اين
آب مضاف است؟ حكم وضو و تطهير با آن چيست؟
آن آب حكم آب مضاف را ندارد.
س 78: در تطهير، چه فرقى بين آب كر و آب جارى است؟
هيچ تفاوتى با هم ندارند.
س 79: اگر آب شور جوشانده شود، آيا با آبى كه از بخار آن بدست مىآيد، مىتوان
وضو گرفت؟
اگر آب مطلق بر آن صدق كند، آثار آب مطلق را دارد.
س 80: براى پاك شدن كف پا يا كفش، راه رفتن به مقدار پانزده گام شرط است. آيا
اين كار بايد بعد از زوال عين نجاست صورت بگيرد يا پانزده گام رفتن با وجود عين
نجاست كافى است؟ آيا پس از آنكه عين نجاست با پانزده گام از بين رفت، كف پا يا كفش
پاك مىشود؟
كسى كه بر اثر راه رفتن روى زمين، كف پا يا كفش او، نجس شده است هر گاه تقريبا
به قدر ده قدم روى زمين خشك و پاك راه برود، كف پا و كفش او پاك مىشود مشروط به
اين كه عين نجاست، زائل شود.
س 81: آيا كف پا يا ته كفش با راه رفتن روى زمينى كه آسفالت شده، پاك مىشود؟
زمينهاى آسفالت و يا آغشته به قير، پاك كننده كف پا يا ته كفش نيستند.
س 82: آيا آفتاب از مطهّرات است؟ اگر هست، شرايط مطهّريت آن چيست؟
تابيدن آفتاب باعث طهارت زمين و همه اشياء غير منقول از قبيل ساختمان و چيزهائى
كه در آن بكار رفته مانند چوب، در، پنجره و مانند آن مىشود، به شرطى كه عين نجاست
قبلا از آنها زائل شده باشد و در موقع تابش آفتابتر باشند و به وسيله آفتاب خشك
شوند.
س 83: لباسهاى نجسى كه در موقع تطهير، آب را رنگين مىكنند، چگونه پاك مىشوند؟
اگر رنگ دادن لباس باعث مضاف شدن آب نشود، لباسهاى نجس با ريختن آب بر آنها، پاك
مىشوند.
س 84: كسى كه براى غسل جنابت آب را در ظرفى مىريزد و در هنگام غسل قطرات آب به
داخل ظرف مىچكد، آيا موجب نجس شدن آب مىگردد؟ و آيا مانع از تمام كردن غسل با آن
آب مىشود؟
اگر آب از آن قسمت بدن كه پاك است به داخل ظرف بچكد، پاك است و مانعى براى تمام
كردن غسل با آن وجود ندارد.
س 85: آيا تطهير تنورى كه با گِل آغشته به آب نجس ساخته شده است، امكان دارد؟
ظاهر آن با شستن قابل تطهير است و طهارت ظاهر تنور كه خمير به آن مىچسبد براى
پختن نان كافى است.
س 86: آيا روغن نجس با انجام فعل و انفعالات شيميائى بر روى آن به طورى كه
مادهى آن داراى خواص جديدى شود، بر نجاست خود باقى مىماند يا اين كه حكم استحاله
را پيدا مىكند؟
براى تطهير مواد نجس، مجرّد انجام فعل و انفعالات شيميائى كه خاصيت جديدى به
مواد ببخشد، كافى نيست.
س 87: در روستاى ما حمامى وجود دارد كه سقف آن مسطح و صاف است و از آن قطرات
حاصل از بخار آب بر سر استحمام كنندگان مىچكد. آيا اين قطرات پاك است؟ آيا غسل بعد
از چكيدن اين قطرات صحيح است؟
بخار حمام و قطراتى كه از سقف پاك مىچكد، محكوم به طهارت است، و چكيدن اين
قطرات بر بدن باعث نجاست آن نمىشود و به صحت غسل ضرر نمىرساند.
س 88: با توجه به اينكه بر اساس تحقيقات علمى، وزن آبهاى فاضلابها در اثر
اختلاط با مواد معدنى و آلودگى به ميكرب 10% بيشتر از وزن طبيعى آب است، اگر در
اينگونه آبهإ؛ در تصفيهخانهها تغييراتى به وجود آيد و بوسيله عمليات فيزيكى،
شيميائى و بيولوژيكى، مواد معدنى آلوده و ميكروبها را از آن جدا سازند. به طورى كه
بعد از تصفيه كامل از جهت فيزيكى (رنگ، بو، طعم) و از جهت شيميائى (مواد معدنى
آلوده) و از جهت بهداشتى (ميكروبهاى مضر و تخم انگلها) بمراتب بهداشتىتر و بهتر از
آبهاى بسيارى از نهرها و درياها بويژه آبهائى كه براى آبيارى استفاده مىنمايند،
گردد. آيا اين آبها كه قبل از تصفيه نجس هستند، با اعمال مذكور پاك شده و حكم
استحاله بر آنها جارى مىگردد يا آنكه پس از تصفيه هم محكوم به نجاست هستند؟
در فرض مذكور با مجرد جداسازى مواد معدنى آلوده و ميكربها و غير آن از آبهاى
فاضلابها، استحاله تحقق پيدا نمىكند. مگر اين كه عمل تصفيه با تبخير آب و تبديل
دوباره بخار به آب، انجام شود.